CHAPTER 3

"Ano ba, Liliane!? Palagi ka na lang ganito. Saan ka ba galing at ngayon ka lang umuwi?" Sigaw ni Helena nang makita niya ako sa sala.

"Puwede ba, Helena? Wag ngayon, pagod ako." Ani ko at patuloy sa paglakas palapit sa sofa upang umupo.

"May babae ka? Ano, Ane!? Sino yang putang yan!?"

"Manahimik ka na." Rinding-rindi na ako sa kaniya. Tuwing umuuwi ako ay ganito siya.

"Umaamin ka na! Sino yang puta mo? Ano, mas masarap ba siya? Anong meron sa kaniya na wala sa akin!? Ane! Ano!?" Naiiyak niyang sigaw.

"Tangina! Sabi nang manahimik ka na! Ano, gusto mo pang ingudngud ko sayo ang totoo, ha, Helena?" Napatayo na ako sa inis.

Sinong hindi maiinis, sobrang pagod ako sa office at ganito ang sasalubong sa akin dito. Mabuti pa kung umuwi na lang sana ako kay Lien.

"Oo, Helena, may babae ako! At oo, masarap siya! Mas masarap sa kahit na sinong babae! At ang pinagkaiba niyo ay mahal ko siya, ikaw, hindi! Kaya tantanan mo na ako, Helena." Sigaw ko at dumiretso paakyat sa kuwarto ko. Oo, magkahiwalay mamk ng kuwarto kahit na mag-asawa kami.

Rinig ko ang iyak niya habang paakyat ako papuntang kuwarto. Alam kong nasaktan ko siya pero kailangan niya malaman ang totoo. Makakahanap din siya ng makakapagpasaya sa kaniya.

"Ane!" Tawag niya pa sa akin sa gitna ng hagulhol niya.

Nang makapasok ako sa kuwarto ko ay agad ko itong ni-lock at naghubad na dahil nakahubad ako palagi pag natutulog para presko. Dumiretso ako sa kama at humilata lang doon hanggang sa makatulog ako.

Nagising ako sa tunog ng cellphone ko. May tumatawag. Kinapa ko ito sa lamesa sa tabi ng kama at nang makuha ko ito ay tiningnan ko kung sino ang caller.

[Baby Calling]

Si Lien. Agad ko naman itong sinagot.

"Ate." Agad akong napangiti nang marinig ko ang soft voice niya.

"Yes, baby?"

"Tinawagan kita kagabi pero hindi ka sumasagot. Akala ko kung ano nang nangyari sayo o kung ano na ang ginawa mo!" Hindi ko siya nakikita per...