Ang Nakaraan…

"Sige, kung sa palagay mo ito ang makabubuti sa lahat. Ako na lang tutulong sa negosyo nila Papa dito sa probinsiya, magreresign na lang ako sa trabaho ko sa Manila pagkaalis mo." Pagsang-ayon ni John sa desisyon ng kaniyang asawa. Alam ni John na malaki ang adjustment na pagdadaanan niya kung mamalagi na siya sa probinsiya dahil simula pagkabata'y sa Manila na siya. Subalit dahil sa pagmamahal sa asawa'y pumayag na din siya.

Isang desisyon na magbabago sa takbo ng buhay nina John, Rianne, Ertong at Aida.

Chapter 8 Bagong Buhay Bagong Libog

"Enghat kha dhun ahnawk…" (ingat ka doon, anak) hirap may pilit binigkas ng Papa Ertong ni Rianne habang ang isa'y tumutulo ang luha sa pagpapaalam sa kaniyang mahal na ama. Ang kaniya namang Mama Aida ay abala sa mga dadalhin niyang gamit, si John nama'y kausap ang driver ng inarkilang van papuntang airport sa Maynila.

Tatlong buwan na ang nakakaraan mula nang ilabas sa ospital si Ertong ay siya namang pag-asikaso ni Rianne ng mga requirements mula sa ahensiya na magpapadala sa kaniya sa Dubai. Napagkasunduan na din ng mag-asawang John at Rianne na isang buwan bago ang nakatakda niyang paglipad ay iuwi na sa probinsiya ang karamihan ng kanilang mga gamit sa Maynila. Ganoon din ang mas maagang pag-resign ni John sa pinapasukang pribadong kumpanya upang diretso uwi na sa Pangasinan pagkahatid sa asawa sa airport.

"Ingat po kayo palagi, huwag po kayong mag-atubiling magsabi sa akin o kay John kung may kailangan po kayo." Nangingilid luhang pagpapaalam ni Rianne sa kaniyang Mama Aida na panay ang hikbi habang akap-akap ang kaniyang unica hija.

"Huwag mo kaming alalahanin, nandiyan naman si John. Ingatan mo ang iyong sarili, mag-isa mo lang doon." Bilin naman ni Aida habang unti-unti namang tumalikod si Rianne at naglakad papunta sa naghihintay nang sasakyan.

Dumiretso ang mag-asawang John at Rianne sa isang hotel malapit sa airport upang doon magpahinga at magpalipas ng gabi. Pagod ang mag-asawa mula sa limang oras na byahe mula sa probinsiya. Alas-siyete pa naman ng umaga ang flight ni Rianne kaya may oras pa para matulog ang mag-asawa.

"Subukan mo lang itong gamitin sa iba at hindi ako magdadalawang isip na umuwi para putulin to!" Pabirong tinampal ng kanang kamay ni Rianne ang bukol na nakatago sa hapit na puting brief ni John habang ito ay nakatayo at inabangan si Rianne na lumabas mula sa CR ng pinag-check-in nilang hotel.

"Ha ha, hindi yan mangyayari dahil iyong-iyo ito" sabay haplos sa kaniyang bukol na noo'y unti-unti nang nabubuhay at tumitigas. Wari isang call boy si John na inaakit ang kaniyang misis.

"Ay dapat lang, hon...naku...malaman ko lang..."nangingiting babala ni Rianne habang unti-unti niyang tinatanggal ang pagkakatapis ng tuwalya sa kaniyang dibdib. Si John nama'y tila nanonood ng isang magandang palabas at sa sobrang kasiyahan at excitement ay hindi namamalayang dumungaw na sa garter ng puting brief ang ulo ng walong pulgada niyang sandata. Hindi na nag-aksaya pa nang oras si John, nilapitan niya ang asawa at sinunggaban ang nang-aakit niyang mga labi. Buong pagmamahal na tinanggap naman ni Rianne ang mainit na labi ng kaniyang asawa at buong laya namang nag-eskrimahan ang kanilang mga dila, mainit at mamasa-masang espadahan ang nangyari. Ilang minuto din na nilamutak ni John ang bibig ng kaniyang asawa habang ang kaniya namang mga kamay ay may kaniya-kaniyang pinagkakaabalahan, ang kanang kamay na lumalamas sa tayong tayong mga suso ng asawa at ang kaliwa nama'y abala sa paglalaro sa namamasang kaselanan.

"Ooooh...hon..."panay ungol ni Rianne habang ninamnam ang romansang binibigay ng asawa. Alam niya sa sarili na matagal bago niya ulit matikman ito.

"Ang sarap mo hoooon..."si John naman habang bumababa ang mga labi papunta sa puno ng tenga ni Rianne.

"Aahh...Johh..." nakikiliti at nasasarapang ungol ni Rianne.

"Ma-mi-miss moo ba ito hon?" anas ni John habang hinila ang kaliwang kamay ng asawa at iginiya sa malabakal sa tigas na niyang sandata.

"Kaya susulitin ko ito ngayon, hon" ani Rianne sabay malamyang tinulak ang lalaki at walang anu-ano'y lumuhod sa harapan nito. Hindi na nag-atubiling hinila ni Rianne ang brief ng kaniyang mister hanggang hita at tuluyan nang kumawala ang kanina pa nagwawalang sandata. Tigas na tigas, wari may sari...