Dikta ng Pagluha

Ang akdang eto ay hango sa baul na pinaglumaan na ng panahon ng kamusmusan....

Ang hirap gumawa ng isang talata
Na magdidikta niyaring diwa
Nang sa ganun makahabi ng isang tula
Walang ibang paksa kundi ang PAGLUHA

Pagluha mo'y sadyang, kay sakit tingnan
Tuwing panonoorin doon sa malayuan
Tanging emosyon na nararamdaman
Ibayong sakit, bakit hindi maparam

Pagluha ay sadyang di kayang pigilin
Maging pasya o payo, eto'y di kayang supilin
Babalong at babalong anumang pilit tiisin
Sang laksang damdamin sa puso'y aalipin

Bawat patak nito, ay parang ginto
Sobrang halaga at di matanto
Pagka't ang nasa ika'y indi mapasubo
At hindi masaktan, hayaang masiphayo

Anumang lalim niyaring, mga taludturan
Ang tanging maihahambing ay lalim nang kung saan
Kahit anong pilit, arukin ng isipan
Minsa'y aandap andap, munting kamalayan

Ayoko nang mag isip, yan ang wika
At ang pananahimik, nama'y di alintana
Kung indi magdulot, ng sugat sa madla
San laksang luha, tutulo sa lupa

ang taludturang eto ay aking handog
sa mga pus...